Stoere gebouwen, prachtig uitzicht over het water en de voedseltuin. Je merkt het aan alles: M4H is een broedplaats voor creativiteit. Tussen al die nieuwe dynamiek en bedrijvigheid spreken we David uit Bospolder-Tussendijken. Hij heeft een werkervaringsplek bij Ebami Tom, een jonge ondernemende architect die met zijn bedrijf FairDesignPlein/Madein4Havens deel uitmaakt van het...
Proloog – Wie – zei de gek – doet er nooit iets doms? I Ik vertel mensen dat ik graag werk met mensen die ‘anders’ zijn en dat ik dat het liefst doe via schrijven of het maken van muziek. Soms vinden mensen mij daarom een wat vreemd, bozig, onbereikbaar en hyperactief vrouwtje....
De afgelopen dagen voelde ik een hoop onrust in mijn lijf. Ik wist dat mijn mailbox vol zat met ideeën en probeerde de beantwoording ervan uit te stellen. Tot ik het ineens weer doorhad: ik was moed aan het verzamelen. Moed om keuzes te maken en moed om op zoek te gaan naar betaald werk....
Ooit mocht ik een kijkje in haar appartement nemen. Zelf woonde ik nog niet in het complex, maar wilde dat graag. Op het moment dat ik vanaf de straat in gedachten naar boven tuurde, schreeuwde ze hard in mijn oor. Na wat aandringen ging ik met haar mee. Achteraf was ik haar dankbaar. ‘Kom maar...
Je bent een echte nachtbraker. Het tijdsip van de inbraak schat ik namelijk in op 4 uur ’s nachts. Subtiliteit is niet je sterkste kant. Ik denk eigenlijk dat je ook in het dagelijkse leven ‘lomp’ genoemd wordt. Die baksteen die je wierp is namelijk wel erg groot. Mijn buurman was er serieus van onder...
De bezoekers bij deze voorziening van Pameijer drinken koffie en staren voor zich uit. Kwetsbaar. Ontwapenend. Ieder voor zich, verzonken in een eigen wereld. Dat schijnt kenmerkend te zijn voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik houd overigens niet van dat woord ‘beperkt’. Liever benoem ik de kwaliteiten van mensen. Als ik die kwaliteit wil...
Het is de kwakkelzomer van 2012. Maar droog is het voor de verandering wel. Gelukkig, want op het programma staat ook een barbecue. Ik ben te gast bij een Beschermd Wonen voorziening van Pameijer in Rotterdam-Zuid. De voorziening wordt vooruitstrevend genoemd. Ik hoor woorden als ‘creativiteit’, ‘gelijkwaardigheid’ en de dakloze medemens als ‘klant’. Dat doet me goed....
De winkels zijn nog gesloten. Rotown lijkt me daarom een goed terras om even koffie te drinken. Een heerlijk plekje in de zon is vrij. Naast mij zit een man met Indonesisch uiterlijk die een glas witte wijn drinkt. Mijn eerste oordelen laat ik varen. Zonder twijfel vraag ik hem: ‘Zo, u bent lekker vroeg...
Met een cocktailprikker friemelt hij het vlees uit de bitterbal. Het is onze eerste date. Ik ben vegetariër. Vandaar dat ik mij afvraag hoe iemand überhaupt zoiets kan eten. Maar nog verbaasder ben ik over het feit dat de man zo op kan gaan in dat friemelen. Het heeft ook wel iets vertederends. Ziet hij...
Koffie hoef ik niet. Je weet tegenwoordig niet wat ze er allemaal in mikken’, zegt de vrouw. ‘En een koekje al helemaal niet’. Ellen, (mede)gastvrouw kijkt wat beduusd. Dat begint lekker. De vriendin van de achterdochtige vrouw blijkt gelukkig een stuk minder negatief en drinkt gezellig een kopje met ons mee. Zij lijkt juist blij...