De bezoekers bij deze voorziening van Pameijer drinken koffie en staren voor zich uit. Kwetsbaar. Ontwapenend. Ieder voor zich, verzonken in een eigen wereld. Dat schijnt kenmerkend te zijn voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik houd overigens niet van dat woord ‘beperkt’. Liever benoem ik de kwaliteiten van mensen.
Als ik die kwaliteit wil beschrijven dan kom ik uit bij iets in de trant van ‘gevoelsmatig intelligent’. Het vernuft van iemand die op een natuurlijke en gevoelsmatige manier communiceert. Direct en in het NU. Dat intrigeert me. Daar wil ik dichterbij komen. Verder kijken dan de gemiddelde mens. Precies om die reden heb ik het levensverhaal van Paula opgetekend en ben ik met haar het proces aangegaan.
Met bewondering en plezier kijk ik terug op de gesprekken met Paula. Altijd weer ging ik opgewekt bij haar vandaan. Een vrouw met humor en een enorm doorzettingsvermogen. Paula antwoordde geheel op eigen wijze over haarzelf en haar verleden. Soms werden dezelfde gebeurtenissen vaker door Paula benoemd, telkens een beetje anders…
Na enkele ontmoetingen werd Paula opgenomen in het ziekenhuis. Een groot tumor in haar hoofd werd operatief verwijderd. Gelukkig knapte zij na de operatie vrij vlot weer op. De gesprekken bleken toen echter een te grote opgave geworden. Haar geheugen liet het afweten. Met foto’s en de hulp van haar partner en haar zwager maakten we een deel van de puzzel compleet.
In verband met privacy overwegingen kan het boekje niet worden gedownload. Meer info? Kijk op de website van het project Deel je leven of stuur mij even een mailtje.
